Tuesday, 4 April 2017

ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಗಳ ಕಣಜ



ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಗಳ ಕಣಜ


ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಸಂಗತಿಗಳು ಎಷ್ಟೊಂದು ಖುಷಿ ಕೊಡುತ್ತವೆ ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನೆ ನಡೆದ ಘಟನೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಮರುಕಳಿಸುತ್ತಲೇ ಇದೆ.  ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಶಾಪಿಂಗ್‌ಗೆ ಅಂತ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಹೊರಡಿಸಿದ್ದಳು.  ಶಾಪಿಂಗ್  ಅಂದ್ರೆ ನನಗೆ ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೆ!.  ನನಗಂತೂ ಅದು ಬಲು ಬೋರಿನ ವಿಷಯ.  ಒಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದಲೆ ತಯಾರಾಗಿ ಹತ್ತಿರದ ಶಾಪಿಂಗ್‌ಮಾಲ್  ಒಂದಕ್ಕೆ ನಿನ್ನೆ ಸಾಯಂಕಾಲ ಹೋಗಿದ್ವಿ. ನನ್ನಾಕೆಗೆ ವಿಂಡೋ  ಶಾಪಿಂಗ್ ಅಂದ್ರೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಹುರುಪು.  ಹೋದ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ನನಗಾಗಿ ೨-೩ ಶರ್ಟ್‌ಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೂ ಆಯಿತು.  ಇನ್ನು ಅವರ ಸರದಿ.  ಅದು ಅಷ್ಟುಬೇಗ ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಮುಗಿಯುವಂಥಾದ್ದಲ್ಲ  ಎಂಬುದು ನನಗೆ ಗುತ್ತು.

ಯಥಾ ಪ್ರಕಾರ ನಾನು ಅದು ಇದು ನೋಡುತ್ತ ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನಾನು ಸಮಯ ಕಳೆಯುತ್ತಾ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಓಡಾಡಿ ಓಡಾಡಿ ಬೇಸರವಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಒಂದೆಡೆ ನಿಂತು ಎಸ್ಕಲೇಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಬರುವವರ - ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಯುವವರ ನೋಡುತ್ತ ನಿಂತಿದ್ದೆ.    ನಿಂತು ನಿಂತು ಸಾಕಾಗಿ ನನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ ಫೋನಾಯಿಸಿದೆ. 'ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟೊತ್ತು? ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಅಷ್ಟೇ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಬಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಕೌಂಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೇವೆ ನಾನು 'ಓಕೆ' ಅಂದು ಫೋನ್‌ಕಟ್ ಮಾಡಿದೆ.



ಸರಿ ಇನ್ನೇನು ಮಾಡುವುದು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಎಸ್ಕಲೇಟರ್ ನತ್ತ ಕತ್ತು ತಿರುಗಿಸಿದೆ.  ಹಿಂದಿನಿಂದ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿಸಿತು 'ಹಲೋ ಅಂಕಲ್!' ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಇಬ್ಬರು ಕಾಲೇಜು ಓದುವ ಹುಡುಗಿಯರು ಅಂತ ಕಾಣುತ್ತೆ, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕುರ್ತಾ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನಿಂತಿದ್ದರು.  ನಾನು ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ಅವರತ್ತ ನೋಡಿದೆ. ಆಗ ಅವರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹುಡುಗಿ, ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪನೂ ನಿಮ್ಮಥರಾನೆ ಎತ್ತರ ಇದ್ದಾರೆ, ನಿಮ್ಮದೇ ಮೈಕಟ್ಟು.  ಅವರಿಗೊಂದು ಕುರ್ತಾ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.  ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಅವರು ಬಂದಿಲ್ಲ. ಈ ಕುರ್ತಾ ಟ್ರೈ ಮಾಡ್ತಿರಾ? ಅಂತ ಕೇಳಿದಾಗ ನನಗೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ತೋಚಲಿಲ್ಲ.  ಈ ಹುಡುಗಿಯರು ಅವರ ಅಪ್ಪನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬಕ್ಕೋ ಅಥವಾ ಇನ್ಯಾವುದೋ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಗೊಳಿಸಲೋ ಅಂತ ಇರಬೇಕು!  ನಾನು ಮರುಮಾತನಾಡದೆ ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲಿನ ಕುರ್ತಾ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಭುಜದ ಅಳತೆ ನೋಡುವಂತೆ ಹೇಳಿದೆ.  ಸರಿಯಾಗಿ ಇದೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದಾಗ ಇದೇ ಸೈಜಿನ ಕುರ್ತಾ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಹೇಳಿದೆ. ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದ ಸೇಲ್ಸ್ ಬಾಯ್‌ಗೂ ನಾನು ಹೇಳಿರುವ ಸೈಜು ಸರಿಯಾಗಿದೆಯೋ ಎಂದು ಖಾತ್ರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ.  'ಸರಿ' ಅಂತ ಹೇಳಿದ ಆ ಹುಡುಗಿಯರು ನನ್ನತ್ತ  ಧನ್ಯತಾ ಭಾವದಿಂದ ನೋಡಿದರು.  ನಸುನಕ್ಕ ನಾನು ಅವರತ್ತ  ಕೈಬೀಸುವದಕ್ಕೂ ನನ್ನ ಮಗಳ ಫೋನ್ ಬಂತು 'ಪಪ್ಪಾ, ನಾವು ಗ್ರೌಂಡ್ ಫ್ಲೋರ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ .. ಬಾ' ಅಂತ. 

ಮೊದಲ ಮಹಡಿಯ ಎಸ್ಕಲೇಟರ್ ಇಳಿಯುತ್ತ ಯೋಚಿಸ ತೊಡಗಿದೆ ಶಾಪಿಂಗ್‌ಗೂ ನನಗೂ ಆಗದ ಸಮಾಚಾರ ಆದರೆ ಇವತ್ತಿನ ಶಾಪಿಂಗ್ ಬೇರೆಯದೇ ಆದ ಅನುಭವ ನೀಡಿತ್ತು.  ನಾನು ಬೇರೆಯವರ ಖುಷಿಗೆ ಆ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ನನ್ನನು ಉಲ್ಲಸಿತನಾಗಿಸಿತ್ತು.  ನಾನು ಖುಷಿಪಡದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಬೇರೇಯವರಿಗೆ ಆ ಖುಷಿಯನ್ನು ಹಂಚಿದ್ದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನನ್ನಲ್ಲೂ ಧನ್ಯತಾಭಾವ ಮೂಡಿಸಿತ್ತು.  ಅದೇ ಅಲ್ಲವೇ!  ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಸಂತೋಷಕರ ತಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೆಕ್ಕಿ ತೆಗೆಯಬಹುದು.  ಇಂಥ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಖುಷಿಗಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಕಾರಾತ್ಮಕ ಯೋಚನೆಗಳು ಮೂಡುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಜೀವನೋತ್ಸಾಹ ಇಮ್ಮಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವೇ ಇಲ್ಲ.  ನಿಮಗೂ ಇಂಥ ಅನುಭವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆಯೂ ಸಾರ್ಥಕ.

ಏನಂತೀರಿ .........! ಮಹೇಶ ಶ್ರೀ. ದೇಶಪಾಂಡೆ
   ತುಷಾರಪ್ರಿಯ

No comments:

Post a Comment